Gelecekten Şiiri - Nurettin Kurtuluş

nereden alıştırdın beni
dünyayı bu kadar güzel
sevmeye
haydi bu güne de
tangoyla girelim
ne dersin
akordeon ve keman
seslerinin köpüğünde yüzdüğü
arjantin biraları yanımızda,
dostlar sarmış çevremizi
binlerce köşesinden
ülkemin yeryüzünün
sanki onlar değil
bunca yılın kahrını çekmiş
türkü söylüyor dans ediyorlar,
bir elim omuzunda
avuçlarım terliyor sıcaklığına
ak saçlarımıza dalmışlar
arada
kıskanıyorlar,
düzenin bizi tüketmesine
yol vermediğimiz
şimdi bizim olan
geniş upuzun akşamlarda
ıslak ve karanlık
parke taşlarına sıralanmış
taksiler boşuna bekler
biz yorulmaya inat
ve büyük taksim tepesinde
küfürün yumruğun
sesi kaybolan
insan dolu gece yarılarında
hırçın çocuklar gibi
şarkılar söylüyoruz
ve acıyı yemiş acıları yenmiş
kurşun yaraları bir yerlerimizde
korkmadan
yürüyoruz...

Küçükçekmece 1979