Gelecekte Gelecek Şiiri - Metin Baş

Düzdeğil senin boynun demiş birisi deve’ye
Kaşlarını çatarak tepeden bakmış deve,
Haykırmış, karıştırma gerisini, Onuncuköyde bulursun kendini.
Nasılolur, neolacak memleketinhali diyemeden,
Tellal olmuş develer, sinek kaydı traşçılar pireler.
Cazgırlar kıskanmış çıkardıkları sesi,
Aslı yok astarı ispatlanmaz, başlamışlar hain demeye,
Hem de vatanı dahil etmişler, kafiyeye uysun diye.
Suçaleti sayıp elkoymuşlar, İnsan olmamızdan korkup,
Zapta bile geçmeden umutlarımızı, hayallerimizi almışlar.
Dayanırız, direniriz, Serdengeçer, genciz, yürekliyiz.
Kaçmak nedemek, Nemünasebet,
Nemümkün, kötüfeleği peşimizden güldürmek.
Hepsini al bir kenara koy. Karşımızda olanlar belli,
Yanımız da olması gerekenler, Olmayıp yüreğimizi ikiye bölenler
Canımızdan can alıp, bizi acıtan,kanatanlar,
Öyle ki onlar arkadaşlar, eşimiz, dostumuz sayılanlar,
Sırtımızı güvenle döndüğümüz insanlar.
Kaçırdığımız banliyö treninin ansüren sıkıntısıyla peronda,
Beklemek için bir sonraki hayat debdebesini,
Otururken eski ahşap sıraya
Mübaşir seslenir ‘davalıkalkayağa’
Hadi vazgeçtik hayvanlar aleminden,
adalet düz olmalı sana da, bana da.
Bilmezlermi ki çocuk sende büyüyeceksin
El ele benimle yürüyeceksin.
Yükselerek parmak uçlarında,
nefesin yettiği kadar bağırıp,
Babam doğru söylemiş işte,
göz önünde her şey
“düz değil” devenin boynu diyeceksin.