Geleceksin Şiiri - Abdulkadir Polat

Seni bir kış ortasında tanıdım
Taze baharlar gibi taşıdım
dört mevsim yüreğimde
Sen hep sisli havaları sevdin
oysa kurt da değildin biliyorum
Kendi yürek atışlarından korkan tavşan!

Yine aynı
unutulmuş istasyondaki
kırık-dökük bir banka oturmuş
bakıyorum geçeceğin demiryoluna
Biliyorum yine geleceksin
duman ve sisin hüküm sürdüğü
bir akşam alacasında
yine geleceksin biliyorum
Arkandan seslenecek
ıslık çalacağım yine
El edecek, gülecek
özlediğini söyleyeceksin
yüreğimin bozkırını
yangınlara boğan kara bir tren gibi
susturup
bütün
seslerimi
yine çekip gideceksin
biliyorum
Ve yine geçici uçurumlara düşeceğim
Hani
düşüp
düşüp de
ölemediğim