Geleceksen sessiz gel…
Rüzgâr bile kıskanmasın adımlarını.
Uyandırma geçmişi, bırak uyusun,
Kırılan ne varsa, adınla onardım ben.
Yanağımda unutulmuş bir tebessüm gibi,
Kalbim hep seni bekledi —
Bir vaktin en mahzun saatinde,
Bir duanın en içli hecesinde...
Geceleri sana ayırdım,
Gündüzleri hasretinle yoğurdum.
Ne zaman bir çiçek görsem,
"Şimdi gelse" dedim içimden…
Ama eğer geleceksen,
Öyle sıradan gelme.
Bir sabah ezanıyla,
Ya da bir şiirin içinde çık karşıma.
Ve sadece bak…
Konuşma, hiçbir şey deme.
Zaten ben, senin gözlerinden
"Kalmak" olup dökülen o suskunluğu seviyorum.
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 19:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!