Geleceksen Gel Şiiri - Sevda Doğan Karak ...

Sevdiğim yiğidim ayrılık yetti.
Ne hüznüm eksildi ne acım bitti
Kader rüzgar olup meçhule itti.
Kör kuyuda beni bulacaksan gel.
Sevdamın uğruna öleceksen gel.

Kah gece kah gündüz dinmiyor yaşım,
Çileden beladan çıkmıyor başım,
Sen diye bağrıma bastığım taşın,
Yerine yaşları sileceksen gel.
Sevdamın uğruna öleceksen gel.

Oyalama artık bu gönlüm hasta,
Yol gözler pencerem o bile yasta,
Kalmadı gözlerim yemekte aşta,
Bu defa ömrünce kalacaksan gel.
Sevdamın uğruna öleceksen gel.

Muradım kalsada kursak heveste,
Umudum bitmiyor o son nefeste,
Beklerim hane denilen kafeste,
Sonunda vuslatım olacaksan gel.
Sevdamın uğruna öleceksen gel.

Sabırla beklerken çıkmayı düze,
Diyorsun bahara yahut bu yaza,
Üşüdü yüreğim döndü ayaz’a,
Çatladı şu sabrım geleceksen gel.
Sevdamın uğruna öleceksen gel.

Geçti ömrün çoğu senin zahirim,
Ömrünü ömrüme böleceksen gel.
Son arzum şudur ki ; sen ol ahirim,
Şiir yüreğime güleceksen gel.
Sevdamın uğruna öleceksen gel.

Sevda Doğan Karakaş