Geleceksen Şiiri - Alper Tunga KARAKOÇ

Kan kusarken, bu sisli yağmurlu gece’de
Bir serçenin gözyaşlarına şahit olmak!
Karşımda kendinden emin, hasret dolu duruşunu
Sessizliğini kaçırdığın O melek yüzünü unutmamak.

Sıcacık şefkatli masum, zaman zaman utangaç bakışını
Sesini, hele o cennete çağrı yapan yumuşacık sesini
Kokunu, beyaz bembeyaz ellerini, aşk kokan saçlarını
Heyecandan kalbim duracak sanki, aklıma sen geldikçe
Yakınmak, bana ve hiçbir sevene yakışmayan, ağlamak
Sonunda geleceksen diye, ağlamak da güzel seninle
Hayalinle gökyüzüne bakmak, yıldızları tek tek saymak
Yağmur sonrası toprak kokusunda, seni hissetmek te!

Ellerini düşünmek, her düşte hesapsızca seni düşlemek
Dağlarda daha önce basılmamış toprakları sana benzetmek
Beklemek, seni aylarca, yıllarca bıkmadan, usanmadan beklemek
Yüreğimin ta içine, en derinlere, sorgulamadan seni yerleştirmek

Sanki, Allah’a ibadet etmek demek; seni yürekten sevmek...!