Bir gün gelip yoklugunda timsah gözyaşlarıyla
Ah! ah! vah! vah diyecekler, içten içe sevinecekler
Leş kargaları gibi üşüşecekler,
Senden kalan ne varsa bölüşecekler
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Zaman , ne yapılan iyilikleri, ne de kötülükleri silemiyor. Eski Türk filmlerindeki gibi, miras paylaşmaya gelenler, yüzlerdeki sahte maske,gözlerde yapmacık hüzün, ama bir türlü akamayan gözyaşı. Ah para, senin gözün kör olsun. En büyük zafer insanın kendine hakim olmasıdır, birde, unutmak ve affetmek iyi insanların intikamıdır. Bir de böyle düşünmek lâzım. Her durumda büyüklük sizde kalacak. Çünki ne yaparsanaız yapın kanunlar haketmeselerde kalanları bölüştürüyor.. Selam ve saygılarımla.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta