Bir gün gelip yoklugunda timsah gözyaşlarıyla
Ah! ah! vah! vah diyecekler, içten içe sevinecekler
Leş kargaları gibi üşüşecekler,
Senden kalan ne varsa bölüşecekler
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Zaman , ne yapılan iyilikleri, ne de kötülükleri silemiyor. Eski Türk filmlerindeki gibi, miras paylaşmaya gelenler, yüzlerdeki sahte maske,gözlerde yapmacık hüzün, ama bir türlü akamayan gözyaşı. Ah para, senin gözün kör olsun. En büyük zafer insanın kendine hakim olmasıdır, birde, unutmak ve affetmek iyi insanların intikamıdır. Bir de böyle düşünmek lâzım. Her durumda büyüklük sizde kalacak. Çünki ne yaparsanaız yapın kanunlar haketmeselerde kalanları bölüştürüyor.. Selam ve saygılarımla.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta