1952 - Mechul (hos geldi sefa geldi)
Yağmur ağacıyım..
Dallarım yere değmez
Yapraklarım yok,
Dallarım da yok...
Damlalar süzülür gözlerimde...
Duygularımdan birer, birer, inci gibi..
Yerler aydınlanır,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Mükemel!
Rumuzunuz 'sevgişairi' olsa ne dersiniz..?
(Sadece sevgiye giden yolu gösterselerdi....
Yeterdi sana...)....sevgi yolu nasil gosterilir..?
iste butun sorun burada..!
kutlarim bu guzel siiriniz icin....
Tesekkürler Sükran hanim,
Tesekkürler sevgili arkadasim
Ali, güzel yorumlariniz icin tekrar tesekkür ederim..Saygilarimla.. Hikmet Feridun Demir
'Tıpkı sen farkında olmadan,
sana aşılanan...
Düşmanlıklar gibi.... '
Iste burasi dizelerinizi özetleyivermis.Ögretici. Tesekkürler, hosgeldiniz!
'o gizemi;
Sevginin,
yaşamın gercek nedeni olduğunu,
farkında olmadan verirdin...
Tıpkı sen farkında olmadan,
sana aşılanan...
Düşmanlıklar gibi.... '
Hikmet Feridun Demir benim meslektaşım,sıra arkadaşım CAN'larımdan biri.
Gelecektin zaten de SEVGİ ile geldin.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta