sararmış yapraklar gibi düşüyor bombalar,
ölenlere ağlamak yok, sarılamıyor yaralar.
bir mevsim başlıyor cesetlerin gölgesinde,
gözler mütebbessim, dualar kalıyor dillerde...
niye bu yarış ve niye bu savaş bilinmez,
dar bir yol bu, öyle kolay kolay geçilmez.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta