Gelecek Kader An'ı Şiiri - Ahmet Suat Koçal

sararmış yapraklar gibi düşüyor bombalar,
ölenlere ağlamak yok, sarılamıyor yaralar.
bir mevsim başlıyor cesetlerin gölgesinde,
gözler mütebbessim, dualar kalıyor dillerde...

niye bu yarış ve niye bu savaş bilinmez,
dar bir yol bu, öyle kolay kolay geçilmez.
büyük balık yutuyor zamanla küçük olanı,
o da takılacak bir ağa gelince kader an’ı...