Gelecek de geldi artık 1

Gel sarı kız seninle ay ışığında buluşalım
Konuşacak ne varsa konuşalım anlaşalım
Ben bendekileri söyleyeyim sende sendekileri söyle
Sonra onları bir birleriyle tanıştırıp kaynaştıralım
Birlikte yapalım planları birlikte uygulayalım
Yemine söze gerek yok boş ver
Biz birbirimizi bilelim birbirimize inanalım
O güvenle o iman ile yola çıkalım
Boş ver fazla düşünme düşünecek zaman değil artık
Abdestimizi kan ile alalım
Madem ellerimizi kana bulaştıracaklar
Boş ver o zaman bizde
Ellerimizi kan ile yıkayalım
Bilmez misin kanı kan temizler
O halde dişimize kan değsin gerisini boş ver
Karart gözlerini düşünme sevdiğini ve seveceğini
Gel seninle geri dönüşü olmayan bir yola girelim
Sen ölümlüler ile ilgilen bende ölümsüzlerimle
Peşinden geleyim
Bırak inceldiği yerden kopsun
İncinecekleri üzülecekleri düşünme vakti değil
Bırak kırılanları ağlayanları
Bizim anamız ağlamaz aslanım
Bırak kimin anası ağlayacaksa ağlasın
Düşünme siyahı beyazı moru sarıyı
Sikmişim çizgilerin en kırmızısından olanını
Benim bildiğim tek kırmızı kandır
O kanda benim hayatımken başkasının olmayan hakkıdır
Sen hak hukuk dedin de ne oldu gördün
Hak benim hakkımdır gerisinin hakkı bence çoktan yanmıştır
Ben yananlarla yanacaklarla ilgilenmem
Yaktıklarıma yakacaklarıma
Ve dahi yaptıklarımla yapacaklarıma bakarım
Artık pişman olma vakti değildir
Ben zaten hiç pişmanda olmamışım
Beni zorla sahaya çekiyorlar
Beni yaşlananınca bunayacak korkacak birisi sanıyorlar
Bu bizim ilk gelişimiz değil ki dünyaya
Bu gidişimiz son gidişimiz olsun
Biz hep ölümle doğmuşuz kan ile yoğrulmuşuz
Bilmezler mi ki biz inince yeryüzüne
Güneş bile kaçacak delik arar
Ve ay saklanır çıkmaz ortalara
Ne kandiller yanar ne de lambalar
Herkes gizlendiği deliğinde, ininde
Mağaralarında ölümün bir an önce gelmesi için
Dualar edip ağlar
Ve adımızı unutmuş mudur ki çağlar
İsimlerimizi halen yankılamazlar mı dağlar
Ve biz inince yeryüzüne
Bulutlar cimrileşmez mi?
Yere yağmur yerine kan düşmez mi?
Ve herkes o kandan kana kana içmez mi?
Merhamet mi,?
Asla
Ağlayanı tekrar ağlatmazsam
İnleyeni inleterek defalarca öldürmezsem
Çoğunu kıyma makinelerinden geçirmezsem
Kör kuyuların içinde ibretlik bir şekilde asitlerle eritmezsem
Allah beni affeder mi sanırsın?
Ölülerini tekrar mezardan çıkartıp öldürmezsem
Kemiklerini köpeklere atıp o köpeklerle birlikte yakmazsam
Çoluk çocuk deyip hepsini kor alevlerin içine atmazsam
Allah beni affeder mi sanırsın?
Neye tapıyorlar neye inanıyorlarsa
O taptıklarıyla inandıklarıyla birlikte
Onları aynı cehenneme göndermezsem
Kurşuna kıyıp bıçakla kesmezsem
Ellerimi pis kanlarıyla kirletmek istemezsem
Onları diri diri toprağa gömmez isem
Allah beni affeder mi sanırsın?
Al dedim onlarda aldı
Bay dedim onlarda baydı
Birlik olup korlara vardı
Onlar da salaklaşıp mal gibi baktı
Bu ateş değil sanki bir lavdı
Cehennem bile onlara hayrandı
Durun deseler de artık kimseler durmazdı
Sel olmuştu nefretimiz önümüzde kimse kalamazdı
Ey sarı kız ister gel ister gelme sen bilirsin
Biz ay ışığı olmadan da ilerleriz
Önümüzde ceddim ve yüce peygamberim var
Ardımda da koca bir milletim
Ben bu iman ile
Ben bu millet ile hiç korkmam hiç düşünmem
Hepsinin yetmiş yedi sülalesini
Karbon kâğıtsız sikerim,
Gelecek de gelmiştir artık
Bilesin