Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Mükemmel dizeleri kutluyorum,
Güçlü kaleminize kucak dolusu tebrikler!...
(Tam)puan saygılarımla.
yüreğine sağlık..
Sen giderken küçük bir bulut
fısıldadı kulağıma
Bir dahaki buluşma gelecek bahara.
Duyduğuma üzüldüm ilk anda
Olsun be güzelim
Ben, sana aç, sana muhtaç
Seni beklemesini de severim...
Tebrikler. Bu kadar gerçekçi olunabilir ancak. Güzel bir şiir okudum diyebilirim. Slm
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta