Bir hayaller topluluğu ömrümüz
Görünmez, elle tutulmaz ütopik hayaller topluluğu
İlkokul çocukları gibiyiz
Doktor olmak istemiyoruz belki, ya da öğretmen, avukat
Lakin kimseye muhtaç olmayalım diyoruz
Kendi ayaklarımız üzerinde duralım diyoruz
Ve hergün batıyoruz
Çamur deryası mübarek heryer
Kuru toprak arıyor ayaklarımız
Sırtüstü yatmak değil ama kıçüstü oturmak istiyoruz hiç değilse
Çırpınıyoruz
Daha derine batıyoruz
Aylar, yıllar geçiyor
Herşey değişiyor
Çamur deryası ve hayaller dışında
Kayıt Tarihi : 20.1.2012 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!