zencefil kokulu çocukluk günlerimdi canımı acıtan
amansız duyguları yüreğime yansıtan
sabahları yeni bekleyişlerle uyanıp
akşamları yastığı yaşla dolduran
büyük bir pişmanlıktı benim için büyümek
her geçen gün yeniden terkedilmek
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de