Gelecek Şiiri - Esra Tolunay

zencefil kokulu çocukluk günlerimdi canımı acıtan
amansız duyguları yüreğime yansıtan
sabahları yeni bekleyişlerle uyanıp
akşamları yastığı yaşla dolduran

büyük bir pişmanlıktı benim için büyümek
her geçen gün yeniden terkedilmek
kalp için kalp öldürürken
bir başkaydı böylesine büyümek

büyümekti bir zamanlar tek hayalimiz
gün geçtikçe büyümekteydi sevgimiz
arkadaşlarımızdan destek alırken
nedendi ki bizim tökezlememiz

yarınlar hiç oldu geleceğimizde
yok artık sevileceğimizde
bu kadar acımazıklık sürerken
suçu aramalıyız kendimizde

sevgi yolunda azap ettiğimiz kalplerimizdi
uğrunda öldüğümüz sevdiklerimizdi
bizim olsun isterdim sevda ama
yok edilen geleceğimizdi...