Gelecek Şiiri - Yunus Alp

Ne hayallerle süslemiştim sevdamı,
İmkânsız olanı, imkânlıya dâhil ettim.
Kurdum taklar la derme çatma bir gelecek,
Altına oturdum da bir saray edasıyla,
Baktım oradan sisli puslu maziye.
Gördüm dev aynanda sefil bir adam,
Hüzünlü yaşlar akıttım atiye.
Bu ben miyim hey ayna söyle bana
Hani yüzüne gülücükler yollayan adam
Gelecek, gelecek diyordun, nerde
Böyle ağlamakta varmış kaderde