Gelecek Şiiri - Fikret Akay

Sabah zili çalar, dünya yine başlar.
Bir tahta, bir kalem, bin umut aşılar.
Söz değil anlattığın, ateş kıvılcımı.
Bir çocuğun gözünde yanar o ışık, sarmalar.

Ders anlatmak değil bu, ruh aktarmak işi.
Bir bakışla büyür bazen bir düşün gidişi.
Kimi gülmez, kimi susar ama yine içten içe,
Hepsi duyar kalbinde “yapabilirsin” sesini.

Kâğıtta değil, kalpte not tutulur bazen,
Bir “öğretmenim” sesi yeter, kalpten kalbe giderken
Sen anlat, çünkü sözlerin ruha işler,
Bir gün biri çıkar, “sayesinde” der içinden.

Eğitim sihir değil, ama mucize gibi,
Bir tohum ekersin, yeşerir gizli gizli.
Sen bilmezsin, o büyür bir orman olur,
Adın geçmez ama sen olursun, geleceğin izi.