Gelecek Şiiri - Emre Arvas

Bir kalem isli kağıt işte bütün sermayem
Yokluğun pazarında azığım narin elem

Yükümü sırtlamışım kamburum dağı aşmış
Tebessüm hissesinden bana yokluğun kalmış

Dumanla dost olmuşum yarama tuz basmışım
İnsan seli içinde yapayalnız kalmışım

Bozuk bir pusulayla engin denize daldım
Bir hülyaya sığınıp bin kulaçlık yol aldım

Neden sonra duruldum derinlerde boğuldum
Sıska bir hamal gibi bir yokuşta yoruldum

Ciğerlerim delindi almak isterken nefes
Kursağıma yer etti masumane bir heves

Halimden ürperdiler namlı külhanbeyleri
Başlarını eğdiler göğe açık elleri

Sığındım erenlerin nur ziyaretgâhına
Ve gökler dile geldi nazar edip âhıma

Alnıma nakşettiler damladan mermileri
Her damladan damlaya seyre daldım alemi

Anladım bu alemde ne var ne yoksa sensin
Yankılanır kalbimde parıldayan şen sesin

Kabuslu gecelerden irkilerek uyandım
Meğer kabustan beter oluvermiş hayatım

Sanki bir doru ata binip de geleceğim
Ellerinde hapisken geçmişim geleceğim

Uzaklar yanı başın saatler an olacak
Bütün kumdan saatler bir lahzada duracak

Denizler çarşaf gibi gökler parıldayacak
İki gözlü bir evde silik bir mum yanacak

Kainat ışıldayıp yer gök berrak olacak
Dargın akan nehirler yine kucaklaşacak

Sözler hiç bilinmeyen diyarlara kaçacak
Boynu bükük şarkılar, şiir yazılmayacak