Geleceğin Resmi Şiiri - Özdener Güleryüz

Geleceğin resminde,
Feri siliniyor gözlerin, öncelikle.
Ağır aksak.
Sıra gözlere geliyor.

Silinmek üzere sırada,
Titreşip bekleşiyor.
Yine yeniden,
O sıcaklığı özleyen eller.
Yalnızca duaya sığınıyor.

Islak, baş döndürücü dudakların çabası,
Yetmiyor.
‘’Öyle olması gerekiyordu’’ derken,
Uzakların sevgisiz mesajı,
Geleceğin resminde eller,
Gözleri izliyor,
Siliniyor.

Elsiz, gözsüz bir beden,
Kollarını kaldırıyor.
Başını, ayaklarını dik tutuyor.
Yalnızca duaya sığınıyor.
Bin dize aklından,
Granit merdivenlere akıyor.
Bir kadın ağırlığınca,
Dizelerin üzerinden geçiyor.

Geleceğin resminde,
Akşamüzeri, akşam yıldızı,
Semada ağlıyor.
Kuzey ay düğümünde,
Bir akşamüzeri,
Geleceğin adı ilk kez
Yazılamıyor.

Dimdik gövdenin,
Tam ortasında,
Yüzü, gözü silinmiş o yürek,
Geleceğin resmine bakıyor.
Bir ikinci kişi var mı?
Geleceğin resminde,
Artık göremiyor.
Uzaklarda, ötelerde, deniz’in tam ortasında,
Gemiler yanıyor.

ÖZDENER GÜLERYÜZ