Geleceğim dedi Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Geleceğim dedi
Hayallerimi öptü, gitti
Havanın soğuk buz tutular
Özlemler im
Düşlerimin gölgesinde bekliyorum
Gün batımları deşse de bendeki seni
Vazgeçmeden sessizce boynu bükük bekliyorum
Sensizlik ağırlaştıkça ölüyor sanki sol yanım
Hasretinin tohumları kırbaçladıkça bendeki
Sensizliği
Anılarımın sal’ı önüme konuyor safa geçiyor
Bende bıraktıkların

Biliyor musun?
Sevmeyi birde üstüne özlemi
Sol tarafına kurulur istemeden
İdam sehpası
Ölüyorum sanırsın
Ama ölmezsin
Sevmiyorum dersin
İçten de tövbe edersin
Vazgeçtim derken aslında
Sıkıca sarılırsın
Acılarına bile razı gelirsin

İlk defa yüreğimde kıvılcımlar yandı
Bir ay karanlık gözler için
Ellerindeki hayallerimi tutarak
Nefesimi özlemime üfleyerek dedim
Seni seviyorum
Sadece baktı
Ve saçlarımı okşadı
Saat kulesinin altında sözleştik
Saat öğle vakti ezan okunurken
Sol yanımdaki ağırlıkların altında ezilerek
Geldim ezanın okumasıyla
İçimde bir ürperme oldu
O gelmedi
Bir ihtiyar yanaştı bekleme
O artık gelmez treni kaşırdı
Yanına bir bak hele asıl aşkın yanında
Baktım sağıma soluma gülüp başımı
Salladım
Elimdeki çiçekler gitgide benim gibi boyunlarını
Büktüler
Atarken çöpe çoluk çocuk ihtiyarı bir acele ile
Koşturuyorlar dönüp baktım arkama
Meğer aşkım yanımdaymış
İçimden ihtiyar haklıymış deyip
Tekrar güldüm
Sonra tövbe ettim
Et kemik olan canan arkasından koşmamaya
Sonra sarıldım gerçek aşkım olan cananıma
Bakime