Yolun başı bitmek bilmeyen acılara yapayalnız
direnmişim
İnsana olan sevgimden nefret ede ede tiksine tiksine iğrenmişim.
Dağa taşa yağmura çamura aklıma keskin kılıç gibi bilenmişim
Yanlızlık denen yolda kaybeden meğersem kaybeden benmişim.
Bırakmıyor bu kahpe şehir beni hayallerimden düşlerimden.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta