Geleceğim Ben Şiiri - Mert Sümer

Yolun başı bitmek bilmeyen acılara yapayalnız
direnmişim
İnsana olan sevgimden nefret ede ede tiksine tiksine iğrenmişim.
Dağa taşa yağmura çamura aklıma keskin kılıç gibi bilenmişim
Yanlızlık denen yolda kaybeden meğersem kaybeden benmişim.

Bırakmıyor bu kahpe şehir beni hayallerimden düşlerimden.
Nereye gidersem gideyim gölgem gibi geliyor peşimden.
Mahallemde çocukluğum gençliğim sokak lambaları gibi tanınır olmuş eşgalimden.
Mutluluğa inanmasam bile gözlerim yaşardıkça geleceğim ben.