Cendereye sıkıştırmış: nefis denen mefhum;
Ruhuma saldırıyor, hücum üstüne hücum…
İmdadıma gelen yok, sarsılıyor umudum;
Yalnızlık girdabında, çilekeş mağdur oldum…
Bir amansız çile ki: günah şerbet gibidir;
Bir anda imanın, cayır cayır yandırır…
Günaha sünger çekmek: sonsuz sabır işidir;
Bu meydana at koşmak; büyük insan işidir…
Öyle bir mekân ki: ışık ayaklı at gerek;
Koştukça arkasından, yakut, elmas serperek…
Ruhunun ummanında, fezayı gizleyerek;
Kâinatı keşfeden, iman yüklü er gerek…
Ne olur? Yağız atlı: eteğin ver öpeyim;
Bir kırıntı uğruna; yoluna yüz süreyim…
Ömür boyu kapında: gözü yaşlı bekleyim;
Sen, kovsan da! Peşinden, sekerek geleceğim…
Kayıt Tarihi : 3.11.2009 18:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!