"Yirmi beşinde ölürmüş insan"
Hayat kayıp giderken elimden
Benden bir anı kalsın kızıma
Sen henüz açmamış bir çiçeksin
Eğer ki gökyüzüne dönersen
Bil ki adını oradan aldın
Ay! Gökçe kızım
Kimse kıramasın seni verme izin
Kimseyi de kırma ufak şeyler için
Ay! tatlı kızım
Şiirlerimin hepsi miras sana
Hatırlarsın babanı okudukça
Kayıt Tarihi : 10.10.2023 23:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Yirmi beşinde ölürmüş insan" Tarkovski' nin "insan 25 inde ölür, 75 inde gömülür" sözünden alıntıdır. Şiirin konusu olarak da Sagopa Kajmer' in Vasiyet parçasından esinlenilmiştir.
![Oğuz Bayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/10/10/gelecege-vasiyet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!