Geleceğe Şehit Yazdırmak Şiiri - Duran Çam

Bir bahara daha geldik mi?
Ee buyursun bakalım bu baharda...
Ben yine zindanlarda, esir...
Adımı koymuşlar,
Soğuk yalnızlık,
Soyadımı koymuşlar,
Kanter içinde
Anlatim size,
Soğuk yalnızlık kanter içinde
Bazen böyle bakmak gerekiyor heralde..
Belki de bakmamak en iyisi...

Bir delinin anıları da diyebilirsiniz..
Geceler tutsak ve nöbet zamanları
Bir çocuk gözüyle bakmak isterya insan..
Öyle bir yerde,
Dört duvar içinde, yüreği esir bir adamım...
Belki yarınlar, belkilerin içinde bizler....
Okursun, bilirsin, duyarsında...
Akşam lokantalarında yenen
Gece aleminde dolaşan bir dedikodu gibi...
Anlık yaşar, anlık geçer beyninden tüm dünyan...

Bazen dersin,
Ben yaşadım bu hayatı eskiden...
Ben demiyorum..!
Çünkü, yaşasaydım eğer,
Seni mutlaka tanırdım......
Ben bu hayatı yaşamadım eskiden...
Yaşasaydım eğer,
Ülkemi bu kadar daha sever,
Ve düşmezdi bu duruma...

Ben kimmiyim?
Kimse,_
Şehitler haftasıymış duydum...
Üzülmedim, zaten her gün bana böyle...
Haftaları ikiye ayırmışım zaten,
Çarşambaya kadar sevmediğim günler,
Pazara kadar sevdiğim günler...
Ama şehitler haftası diye bişi bilmem!
Her şehidin öldüğü, 365 gün 6 saat
Bu ülkede nedense şehitler haftasıdır...
Her gün her yıl düşen binlerce can........
Uzak bir evde ağlayan ana...
Şehidine sarılı baba, üstünde al bayrak..
Tabut başında yiğit iki er,
Biri onbaşı, biri çavuş......
Gözler dimdik...
Gözlerinde kıpırtısız gözyaşı...
Bilin bakim tanıdınız mı beni.....

Bu gün aranızda olmayı istemezdim aslında...
Bu gün ben zaten aranızda değildim de...
Olsaydım ne değişirdi..
teskeremi aldım.. Geldim,
Mehmet amcam bana bi iş buldu...Ne değişirdi...
Biz yine bir oy için debelenip dururduk...
Ya şimdi, yüksek rütbe taktılar bana...
Kim? !
O mayın!
O siyasetçiler!
O hainler ve işbirlikçiler
O gözü dönmüş yılanlar,
O satılmışlar...
Niye ki?

Anam yine başımda, görünce öyle oluyorum ki;
Elif'i dedi, ilk günkü gözyaşı gibi
Hiç kurumadı yanaklarından eşarbına düşerken...

Sorun bi kendinize!
Bi sorun!
Bir kez daha sorun!
Gidin kafanızı duvara vurun?
Nesin sen?
Necisin diyin?
Ot'um ben diyin?
Hani o yukarda ihanetçileri yazdımya!
Aslında yazmamayı tercih ederdim!
Çünkü, buna biz izin verdik!
Bunları biz getirdik!
Sultan Fatihi gördüm!
Topladı bizi!
Mustafa Kemal de ordaydı...
Her düşen tertip'e üzülüyorlardı hepsi...
Bende öyle...
Burdan bakınca, o kadar basiretsiz görünüyorki Ankara!
O kadar hainler,
O kadar işbirlikçiler
O kadar satanlar..!
Üzülmeden edemiyor insan!
Şehit olsada! Üzülmeden edemiyor!
Benim oğlumun defterini gösterdiler!
Alnında yani kaderinde şu yazıyor!
' Şehit Adayı '
Bir süreliğine biraz daha verecekmişiz!
Ondan sonra!
Savrulacak kılıçlar
Yazılacak defterler
VE O GÜN BU ÜLKEYE KİMSE İHANET EDEMEYECEK...
Ben kimmiyim!
Anadolu bilir! Anadolu!
Ankara ise, Bir daha öğrenecek.!
Şehidinize sahip çıkın!
Şehid Adayı yazdırmayın alınlara!
Bilin ki!
Sizin duyarsızlığınızda!
Siz ordan şehitlerinize saygı göstermedikçe,
Burda tek tek,
Burda toplu olarak,
Şehit Adayı yazıyorlar her doğacak bebeye...
Geleceğinize ihanet etmeyin!
Geleceğe Şehit yazdırmayın!
Sahip çıkın çocuklarınıza!
Ülkenize sahip çıkın!
Bu ülke! vurdumduymaz olamaz!
Sahip çıkın ülkemize...
Sahip çıkın!
YARIN GEÇ OLMASIN!
Bu ülkenin yaşayanları kadar!
Şehitleride Onurlu bir ülkede
Özgürce yatmak istiyor!

Dün nöbetteydim yine!
Asker bir tertiple oturdum!
Güzel haber aldık çok sevindik!
Sultan Selim hanın bölüğüne verdiler beni!
Alparslan Han ın emrinde tekrar gireceğiz
Anadoluya!
Haber vereyim dedim!
Anadolu biliyor zaten!
Ankara'da bilsin..
DÖNÜYORUZ!