Sen, şimdi yine o sahil yolunda yürüyorsundur.
Peşinden geliyordur güneş,gökyüzü, bulutlar.
Ardında bir mevsim önünde bahar bekliyordur ötede.
Elbisende ilkbaharın tüm renkleri,
Ellerinde yine binbir çiçek,
Saçlarında ise bir ikindi meltemi geziniyordur.
Hissediyorum burnuna değen denizin iyot kokusunu,
Görüyorum yanıbaşında yürüyen tüm yıldızları,
Duyuyorum rüzgârların kulaklarına fısıldadıklarını.
Şimdi uzanıp sırtını yere,
Yüzünü masmavi gökyüzüne emanet etmek vardı seninle.
Sonra kuşların, martıların kanatlarında taşıdığı güneşe dokunmak,
Nefes diye seni,
Sen diye tüm gökyüzünü içine çekmek vardı.
Ne mi olacaktı sonra?
Sen olacaktın,
Ben olacaktım,
Biz olacaktık.
Bir de geleceğe ısmarladığımız mevsimlerimiz,
Gökyüzümüz,
Denizimiz,
Sevincimiz,
Yarınlarımız
Ve çocuklarımız olacaktı.
Kayıt Tarihi : 1.3.2022 16:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!