Geleceğe Dair Şiiri - Burak Güven

Saman sarısı kağıt,
Bembeyaz duvar
Dinleyin beni!
Bir gün çıkar mı karşıma
Saman sarısı saçlarıyla,
Pamuk elleriyle bir kadın?
Ve hatta
Cüretimi bağışlayın fakat
Başlar mıyız onunla
Yeni bir hayata
Bembeyaz bir sayfadan?

Saman sarısı
Ve belki de kıvırcık saçlarıyla
Ceylan gibi zıplar,
Saka kuşu gibi öter mi,
Kiralık gecekondumuzun
Körpe bahçesinde
Sevgiyle büyüyen evlatlarımız?

Saman sarısı
taşlarla bezeli huzur yuvamızın
Yollarında,
Kurak bir yaz ortasında
Çatlak topraklarda solmaya yüz tutmuş
Dört yapraklı yoncanın
İşitmesi gibi bir sesi
Ve hemen ardından hissetmesi gibi
Yağmuru teninde,
Bir yoldaşımız, ahbabımız
Ya da herhangi bir Tanrı misafiri
Aralar mı kapımızı
Saman sarısı elleriyle?

Saman sarısı
cefakar fincan,
Bekler mi bizim ocağımızda pişen
Kahvenin telvelerini?
Sormalı.
Saman sarısı
Tepsi,
Girer mi altına bu yükün,
İster mi
Ne gerçekleşmiş ne gerçekleşecek
Yalan falları görmeyi?

Ve sonra,
Saman sarısı
Tütün,
Sarılır mı bembeyaz kağıda?
Ve hatta
Adam sarılır mı kadına?

Tütün sarılırsa kağıda
Cigara olur,
Yanar kül olur.
Adam sarılırsa kadına
Aşk olur,
Yanar kül olur.
Öyleyse
Ne adam sarılsın kadına
Ne de tütün bir kağıda...
Böylelikle
Yanıp kül olmaz kimsecikler.
Sarılmak fiilini kaldırın lügatten,
Aşkı çıkarın yürürlülükten,
Zahmet olacak ya
Şu zavallı gönlü de sökün yerinden.
Geriye bir avuç toprak
Bir dikili taş kalsın...

Bilmem bana bu hayaller
Nereden gelir, nereye gider?
İnsanoğlu hep mi
Hep mi
İmkansızı ister?
Yarinin elindense
Zehir olsun içenler,
Ölmeyecekler bilirim.
Çünkü aşk,
Ölümsüzdür derler...