Gelece Gecek Şiiri - Habibe Merih Atalay

Kendinden bir figür ilkin
Yaratıyorsun...
Onu ikinci bir kimlik olarak
Başlıyorsun -muska- taşımaya
O -muska-
Yeri geldiğince birinci
Yeri gelince de ikinci kimliğinle
Giriyorsun hayatla ilişkiye

Zira yarattığın figür kimliğin
Seni daha bir normatif kılabiliyor
Ya da daha bir zorlayıcı
Bu ikili süpleks yapınla yerine göre
Dilediğin gibi -kadar-
Piyon kaybedip at oynatabiliyor
Mat edebiliyorsun karşındaki
Satranç ustasının şahını

Gel zaman git zaman
Öyle bir noktada
Öyle bir sıkışıklık yaratıyor ki
Benliğindeki bu türdeş ikilemlerin
İkincinin yerini birincinin aldığını
Farketmiyorsun file hîle

Birinciye ise giderek
Bir yabancıymış gibi
U z a k l a ş ı y o r s u n

Sonra onun -önceden birinci- olanın -
Kaprisleri başlıyor çırpınışları..
Debelenmeleri.. çığlıkları
Yükselirken küçük kıyametler
Artçı depremlermişcesine içten içe..
Onu o küçük toz göz yaşı gölünün
Tam ortası -en derinine- sürükleyip
Boğulmasına göz yumuyor
Çürümeye bırakıyorsun öylece
-olduğu gibi-
Nasıl olması gerekiyorsa öyle
-masumane ve deli divane-

Yüreğinin o kocaman boşluğundaki
O en gizli..
O en karanlık..
Kara sandıklarının birinin içine
Yerleştiriyorsun..
Yerleşiyor yerlileştiriyorsun
Değerlerin gibi..

Çünkü biliyorsun ki..
O en rutubetli mahzeninde senin
Sayısız kara kutu
O sayısız kara kutularında da
Adını bilmediğin
-hiç hatırlamak istemedin bilsen de-
Senden sayısız ceset beklemekte..

Bu ise kim bilir kaçıncı bendir.. katlettiğim..
Kimbilir kaçıncı yerime geçişim..
Kaçıncı deri değiştirişim yılanımın ruhuna...
El fatiha

Farklı aralanan bir algı kapısındasın
Bu kez..
Gıcırtısının tınısından anladığım..

Gerçekten öldüm mü
Öldüm öldüm dirildim mi
Yoksa sağan kalan sürgün sütü mü
Yeni benliğimle doğuruluyor
Geceden sabaha öğleden ikindiye
Durağan dalgalarda titreşim genliğinin
Sıfır olduğu noktalara değin..

Bugün için için de bile..
K i m b i l i r k a ç k e z
B o ğ d u r u l u y o r u m..
K a d a v r i k

Ölüp dirilmek değil - bu - biliyorum -
Bu geleceğin -haberci-
Geleceği