Gelebilsen Şiiri - Emin Bekiroğlu

Kimselere göstermediğim kanayan bir yara,
Kalbimin tam ortasında bir yangında
Korkarım,içimde kimsesiz tutuşacak bu sevda
Ah, elini bir tutabilsem, koşacağım
uçsuz bucaksız deryalara

Umutlarım, yokluğunda kan kaybediyor
Hayallerim, hep bir karanlıkta yarım
Yanık türkülerde seni dinliyor yüreğim
Bir görebilsem cemalini, koşacağım aydinliklara

Tak, tak yalnızlığın ayak sesleri
Yankılanıyor koridorda, yolda mı özlemim?
Bir acıma hissi,kesiyor kadim yüreğimi
Bir gelebilsen, kanda kesilir yürekten

Çisil çisil yağmur ferahlığı tenimde
Ama, boğuyor hayallerimi sensizlikte
Damlalar yarişiyor, gözlerimden düşen yaşlarla
Bir gelebilsen, koşacağım rengarenk gökkuşağına

Mevsim hep kış, bir soba başında
Sensizligi yaşıyor, yaşadıklarımı resmediyorum.
Kendim gibi,yalnız kalan bir boş kağıda
Bir gelebilsen, aşk şiirleri yazacağım sana

Radyoda çalan eski yanık bir türküde
Hasretimi söylediler, dinledim, hüzünle bir köşede
Yalnizliğım haykirildi, her kelam bir sözde
Sazda ateş edermiş, nasip, bir kursunda bana.
Ah bir gelebilsen, kurşunda çicektir bana

Bekledim seni, beyhude senelerce
Saydım, tek tek, kaç gün, kaç gece
Bir tek dostum var, oda sigara
Dumanı tutar kafamı, ateşi yakar
Ah bir gelebilsen, ateşte yakmaz beni