Gelebildiğin Kadar Şiiri - Nedim Kardaş

Kayıtsız,
Şartsız gel
Gelemiyorsan bile
Gelebildiğin kadar gel
Yarı yollarda bırakma beni
Kendinle…
Ateşböcekleriyle, rüzgâr fısıltılarıyla
Bir orman yükle kalbine
Baharı olmasın, yeşilsiz kalsın
Dağlarınla, toprağınla
Gelebildiğin kadar gel…
Uykusu kaçmış yine karanlığın
Gelip ta ruhumda durur
Bağırmaktan tükenmiş bir hal
Ve biraz da sesine muhtacım.
Anlatamadım duvarlara efkârımı
Dilim dolanmış üç beş satıra
Şiir tadında bir nağme ol
Düşüp öleceğim yoksa
Beyazlar giymiş sayfalarda.
Koyu aydınlıklar kadar doluyum
Her yanımda kalbinden bir parça
Toplaya bildiğim kadar
Bir ömür yaşayabiliyorum
Yaşamaya senin gözlerinden
Ant içiyorum
Derin bir uykudur bu bendeki
İçtiğim yeminlerde boğuluyorum.
Lakin kayıtsız
Şartsız gel
Bu ömre başka isim veremiyorum
Gelemiyorsan bile
Gelebildiğin kadar gel…