Mutluluğa sebebimdin,
Sebebiyete son verdin.
Yalnız iki kelimeydin,
Geldin ve gittin.
Artık ne geldin,
Ne gittin.
Ne mutluluğum kaldı,
Ne de bir hayatım.
Her savaş biter,
Bu da böyle bitti.
Sen kazandın,
Ben kaybettim.
Yine ve yeniden kendine iyi bak Gülüm,
Tıpkı bana baktığın,
Her baktığında İçimi ısttığın,
O inci gözler misali...
Kayıt Tarihi : 6.12.2023 20:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Günlerce konuşmaz, Yazmaz, Aramaz, Sormaz; Sonra gelir bir "merhaba" der, yine o kazanır.
![Yusuf Botan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/12/06/geldin-ve-gittin-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!