Geldin ve Gidiyorsun Ey Sevgili

GELDİN VE GİDİYORSUN
EY SEVGİLİ!

Ey sultanlar sultanı,
Ey gönüllerin irfanı,
Biz hakkıyla tutamazsak da seni,
Bizi kendine tutsak eden sevgili.

Tam da sana alıştığımızı düşlerken,
Çekip gidiyorsun,
Arkandan hüzünlü sineler bırakarak

"Elveda" demeye
Dilim varmıyor ama,
Neylersin ey sevgili!
Her gelişin bir de gidişi var.
Her açan gonca gülün,
Bir de solması var.

Ne olur ey sevgili!
Bir sonraki vuslatımız,
Çok uzun sürmesin.
Kalplerimiz kırık,
Gönüllerimiz hüzünlü kalmasın.

Yine de "elveda" dersem,
Bana gönül koyma.
"Elveda"sana ey sevgili!
"Elveda" sana ey Şehr-i Ramazan!

İçimdeki Duygular/M.BİLGİN
12.07.2015/Adıyaman