Geldin mi? Şiiri - Ahmet Kurnaz

Varlığın bir kış güneşi kadar kısa oldu.
Bir geceyarısı gelmiştin,
yine bir gün ortasında gittin,
gün dönmeden daha.
Ey; gizli sevda'm, suçum, günahım,
Gün ortasında kaybettiğim hazan sabahım.
Yine mi başladı sensiz günler,
yine şafak vaktinde seni mi bekleyeceğim.
her senenin yaz başlarında.

Döndün diyordum,
dönmemişsin.
içimde ateştin yıllar boyunca,
söndün sanırdım,
sönmemişsin.
Yanıyorsun içimde tüm sıcaklığınla,
dumansız issiz.

Şimdi kaç yürekten sürülecek,
hangi anılardan silineceğim.
hangi gurbet akşamında
ağlayacağım gidişine,
ve, dönmeyişine.

Biliyorum boğulacak ruhum,
seni görmeyince gözüm sokaklarda.
senin açtığın kapının,
sesini duymayınca kulaklarım.
Eriyeceğim,
bir mum gibi.Damla damla,
tükeneceğim.

25 EYLÜL 2002/Elbistan