Daha yolun ilk başında,
Sen bana mı geldin hüzün.
Sevdamın başlangıcında,
Kapıma dayandın hüzün.
Daha bir gün gülmemişken,
Kış bahara ermemişken.
Mutlu bir gün görmemişken,
Dallarımı kırdın hüzün.
Tez getirdin kara kışı,
Tırmandırdın her yokuşu.
Unuttum ben bir gülüşü,
Neşemi sen kestin hüzün.
Mutluluk nedir bilmedim,
Eller gibi hiç gülmedim.
İşte bak daha ölmedim,
Mezarımı kazdın hüzün.
Benim kara gözlüm vardı,
O beni çok seven yardı.
Bütün her şey yarım kaldı,
Yarı yolda koydun hüzün.
Geçti gitti bu hayatım,
Bir gülen yüz olamadım.
Seven bir yar bulamadım,
Yanımda sen vardın hüzün.
Kayıt Tarihi : 10.8.2006 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mutsuz olduğunuzu düşündüğünüz zaman,buna sebep ararsınız.Belki de yüzünüzün gülmeyişine bağlı olabilir bu mutsuzluk,her zaman gülebilmeniz dileklerimle.
Selam ve saygıyla
Dünya hali seviç ile hüzün içiçe yaşanır.
Dileğim hüzünleriyin sona ermesi
Allah yar ve Yardımcın olsun.
Şiir şiir gibi olmuş. Kutlarım.
Sevgi ve Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)