Ey İnsan!
Nere insanoğlu, bu gidiş nere?
Unutma dünyaya ölmeye geldin;
Gömülecen kaçış yok turâp yere,
İki metre kefen almaya geldin..
Nedir hırsın, nedir nefis yarışın?
Ne kadar zor imiş senin barışın,
Kabir değil midir en son varışın?
Ömür bir rüyâdır bilmeye geldin..
Şeytân dahi olmaz gayrî tâlibin,
Zulümde kendinsin kendi rakibin,
Tefekkür et, düşün kimdir sâhibin?
Kendini kendinde bulmaya geldin..
Bir gün kurulacak o yüce divân,
Fayda etmez orda mal ile ünvân,
Sûretin tamam da işlerin hayvan,
İnsan namzetisin, olmaya geldin..
Tarsusi söyler de hep kendi dinler,
Bağrı dağlanmış Ney misâli inler,
Yeryüzünden Aşkla silinsin kinler,
Benlik dağlarını delmeye geldin...
Kayıt Tarihi : 12.3.2017 11:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/12/geldin-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!