Geldim Yâr Şiiri - Nihal Mirdoğan

Yüzyılın değdiği ,aşkın eliyle
Sımsıcak sevdayla akmaya geldim
Rumeli'den Deli Orman yeliyle
Tuna boylarından kokmaya geldim

Vakit o çağın bin atlı hâliyle
Dev gibi hasreti yıkmaya geldim
Ak tolgalı bey'in tüm ahvaliyle
Çocuklar gibi şen bakmaya geldim

Tarihi seyrimi miras bilerek
Kılınç şakırtısı sinemi delerek
Biraz da gururla, hicran silerek
Sanki muştuları dökmeye geldim

Atları doyurdum, teselli sözle
Mohaç ufuğunu tânlayan gözle
Hücum alazıyla yanan şu közle
Tutuşup, surlara çıkmaya geldim

Bayrağı çek safa !..Uğurlar ola
Fethin toprağında hem sağa sola
Diyâra, huzuru bir daha dola
Açmayan şafağı sökmeye geldim

Ey ! Yıllardır bana özlem tattıran
Vardar ovasına türkü kattıran
Mostar köprüsünde sal arattıran
Nehire, yüzünü sokmaya geldim

Geldim yâr !.. Çok sürse de bu ayrılık
Gurbetleri görse de bu ayrılık
Kahırları sarsa da bu ayrılık
Vuslatı sarıp, diz çökmeye geldim