Geldim (Mevlana'ya) Şiiri - Osman Utkan

Gel diye çağırdın geldim yanına
Dergâhında uşak olmaya geldim
Çağları aşarak gelen çağrına
Ömür boyu tutsak olaya geldim

Ne olursa olsun şahsın hatası
Sende şifa bulur gönül hastası
Sensin yüreklerin eşsiz ustası
Yanındaki çırak olmaya geldim

İşlediğim cürümden pişmanım şimdi
Kendime en büyük düşmanım şimdi
Senin yanındadır dermanım şimdi
Şu nefsimden ırak olmaya geldim

Etme kötülerle bahtını kara
Git de var âlemde gerçek dostlara
Ev ev, kapı kapı onları ara
Kardeşlikte ırmak olmaya geldim

Kardeşlerin kahrı kavga getirdi
Aramızdaki kin bizi bitirdi
Bulandı akıllar hakkı yitirdi
Sevgi ile berrak olmaya geldim

Göklere erişmez kalksa da başlar
Yükselmek, Allah’a secdeyle başlar
Yağmur yağsa bile yeşermez taşlar
Gülü açan toprak olmaya geldim