Geldim Mevlam Şiiri - İsmail Küpçü

GELDİM MEVLAM

Yatak yastık kara toprak
Üstüm örter aynı toprak
Bilmem halim ne olacak
Yüzüm kara geldim sana

Taka bulunmayan evden
Işık girmez hiçbir yerden
Zulumat basıyor birden
Yüzüm kara geldim mevlam

İmdada kimse gelmiyor
Bağırsam ses duyulmuyor
Kimse halimi bilmiyor
Yüzüm kara geldim mevlam

Ağlarım faydası olmaz
İnlerim halim bilinmez
Hiç kimse medet veremez
Yüzüm kara geldim mevlam

Eyvah Rabbim ben yanlızım
Sermayem yok tutmaz yüzüm
Dilim dönmez desin sözüm
Yüzüm kara geldim mevlam

Defterimde iyilik yok
Terazimde bed’amel çok
Elimdede hiçbir şey yok
Yüzüm kara geldim mevlam

Huzuruna böyle geldim
Yanımda yok hiçbir şeyim
İstersen nara at canım
Yüzüm kara geldim mevlam

Gençlikte kendim aldattım
Ahir ömürde yaşlandım
Salih amel hiç yapmadım
Yüzüm kara geldim mevlam

O gün a’zam konuşacak
A’male şahit olacak
Bakacak göz olmayacak
Yüzüm kara geldim mevlam

Bilmiyorum ne edeyim
Kimsem yok kime gideyim
İşte böyle bir haldeyim
Yüzüm kara geldim mevlam

Bu gün ben utanıyorum
Kimseye bakamıyorum
Ne edeyim bilmiyorum
Yüzüm kara geldim mevlam

Medet eyle bu kuluna
Geleyim ben huzuruna
Affet bakma kusuruma
Yüzün kara geldim mevlam

Rahmetin bol esirgeme
Fazlından mahrum eyleme
Narınla tazip eyleme
Yüzüm kara geldim mevlam
09.11.2004