1
Ben ezeli yalnızlıkların insanıyım
Kalleş dostlar adına koca ömrü sustum
Gözlerimde hücrelerden kalma bir sis
Öpülmemiş dudaklarım kum yığını
Ben nice acıları susuz içtim dostlar adına
Gecelerde sessizce hüzün ve göz yaşı kustum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
