Yetişemiyorum hızına zamanın
Doğrulama beni, sonucuyum bir hatanın
İçinde yaşıyorum sade birkaç anın
İtiraf mektuplarıdır bu bir yaşam kaçağının
Okudukça çoğalır satırlar
Bu yüzden kalmaz hatırda
Gözlerinin limanına zor ulaştım
Gözlerini kaçırıp da bunca emeği batırma
Onca yoldan geldim bir buyur yok mu?
Bari “Neden geldin?” de, sesini duyayım çok mu?
Ne dalgalardan ne fırtınadan, seni bulamamaktan korktum.
Sana ulaşabilmek için bu gemiyi kelimelerden yonttum.
Kaç gecedir canına okuyorum kalemin
İzin ver kumsalına baygın düşsün elim
Durma gözlerini bana devir
Bu manzaranın hakkından anca benim gözlerim gelir.
Peki o halde geldim gidiyorum
Hava nedense pek durgun, gemiyi ben itiyorum.
Bir kelimeyle başladım bir noktayla bitiyorum
İyice uzaklaştım ufuk çizgisinden yitiyorum.
Bu vazgeçişte yoluma çıkmaz dalgalar
Adını anmazsam kalem kağıdı hırpalar
Sana gelmiyorken kayboluyorum an be an
İşte tam sırası tam bu anda dur zaman!
Abdulkadir KaraKayıt Tarihi : 28.5.2021 09:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!