Geldim Şiiri - Binali Özdemir

Âdem’in neslinden tekmil gelmedim,
Çokça değişime uğradım da geldim.
Evrim geçirince zamana kaldım,
Milyonlarca yılı saydım da geldim.

Hayli zaman deryalarda sallandım,
Çalkalandım toparlanıp dallandım,
Bazen karalandım, bazen allandım,
Deryanın tuzuna doydum da geldim.

Karada torağa verdim özümü,
Kılıktan kılığa soktum yüzümü,
Değişip insan eyledim özümü,
Gelişen nefsime uydum da geldim.

Yüz binlerce yıl dinledim kendimi,
Hâsıl oldu beden, buldum dengimi,
Düşüncem oluştu, bildim kendimi,
Aklımın emrine uydum da geldim.

‘Mevla’ düşündüm, semaya benzettim,
Güneşe, yıldıza, aya benzettim,
Bin bir adı var, rüyaya benzettim,
Birdir dedim O’na taptım da geldim.

‘Mu’ gark oldu suya, tufan sandılar,
Kurtuluşu bir gemide buldular,
Nuh Nebi’nin gemisine doldular,
Gemide olanı saydım da geldim.

‘Yer’ dediler bu kürenin adına,
Hayat hâsıl oldu, başlı başına,
Çıkar oluştu doyulmadı tadına,
Dökülen kanları gördüm de geldim.

Nesillerden çok peygamber oluştu,
Ümmetler kuruldu, kavim buluştu,
Mevki, mal için savaşlar oluştu,
Özendim barışı duydum da geldim.

Kerbela çölüne düşmüştü yolum,
Gözüme ilişti bir büyük zulüm,
Kırıldı kanadım, tutmadı kolun,
İmamlar katlini gördüm de geldim,

Hallacı Mansur ki “Enel Hak” dedi.
Zakirler ki, katline fetva verdi.
Hallac, “Bizim için Hak odur” dedi
Emanet sözünü aldım da geldim.

Nesimi yolunun öncüsü oldu,
Derisi yüzüldü, gül gibi soldu,
Münkirler coşup da şadıman oldu,
Yolumun yolcusu oldum da geldim.

Hacı Bektaş hoş seda eylemiş bana,
Dünya baki değil şaha sultana,
Cihan yıkılsa, kıymayın insana,
Pirin öğüdünü aldım da geldim.

Çok bedel ödendi; şahidiyim ben,
Pir Sultan Abdal’ın aşığıyım ben,
Sırrını bildim de, maşukuyum ben,
Dostumun gülünü buldum da geldim.

Kundikli'yim asla sapmam yolumdan,
Ödün vermem kültürümden aslımdan,
İşkence, ölüm saptırmaz yolumdan,
Kellemi koltuğa aldım da geldim.