Geldim Şiiri - Ferhat Arıkan

Ellerim açılmasın kula,ellerim açık semada
Bedenimde dünya yükü ruhum yenik zamana
Günahkar kulun olarak geldim rabbim huzuruna
Secde edip kapında tövbe etmeye geldim

Ol dediğin olur gülü topraktan bitirir
Karanlıklar çökünce gün güneşini yitirir
Kula günah düşünce rahmetin tövbe getirir
Geceyi aydınlatan sırrına ermeye geldim

Kurumuş bir dal parçası baharda açmazsın
Gece yıldız olsanda ışığını saçmazsın
Günahtan korkarsın da haramdan kaçmazsın
Bahar olup dallarda çiçek açmaya geldim

Gözlerim açık olsada yüreğim kör bakar sana
Rahmetini esirgemez mişsin tövbe edip ağlayana
Rahmetinle muamele et bu günahkar kullarına
Ağlaya ağlaya kapına yüreğimi yakmaya geldim

Her yerde koşuşturma kimse yetişemedi yola
Bir kandil olamadık kaybolduğumuz karanlığa
Rahmetinin bir damlası düşerse bataklığımıza
Sineklere bal tatdıran arı olmaya geldim

Zaman ve mekan-ı ayırt edemez olsakta
Baharda açıp yine baharda solsakta
Bin defa tövbe edip gene tövbemizi bozsakta
Tövbeleri kabul eden rahmetine sığınmaya geldim

Ebu kubeys tepesinden kardeşlerim diye seslenir
Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir.
Gözlerime bir baksan ağlayan yüreğimdir.
Huzuruna nefsimi aç bırakmaya geldim