Geldim Şiiri - Erdala Yayla

GELDİM

Sen gülünce her yan çiçek açıyor,
Sinende çiçekler dermeye geldim.
Ömür kısa ömür, zaman geçiyor,
Gül açan yüzünü görmeye geldim.

Bülbülü ayakta tutan bir güldür,
İster ağlat beni, istersen güldür
İstersen sev okşa, istersen öldür,
Bu ömrü yoluna vermeye geldim.

İstersen nışan al kaş arasına
Pişman oldum kaç kez, düştüm yasına,
Sebebi olduğum kalp yarasına,
Bir çare, bir merhem sürmeye geldim.

Mecnun gibi kızgın çöller aşarak,
Ferhat gibi şu dağlardan taşarak,
Bir sel gibi çağlayarak, coşarak,
Aşkımı önüne sermeye geldim.

Gül bülbüle yeni baştan açarken,
Bülbül güle yanık yanık öterken,
Sabahları güneş henüz doğarken,
Saçlarnı tel tel örmeye geldim

Sevenler kendini nasıl avutur?
Akan göz yaşını nasıl kurutur?
Seven sevdiğini nasıl unutur?
O kara defteri dürmeye geldim.

Bu yorgun Erdal'ı ele bırakma.
Aşkından del edip dile bırakma.
Kül edip kalbimi yele bırakma.
Bir umut gönlüne girmeye geldim.
19/01/2020 Edal yayla