Geldim Şiiri - Mustafa Işık Van

Annem
kardelen çiçeği sanıp
bir kış ortasında doğurmuş beni,
ama hesaba katmamış ilk gelecek baharda
öleceğimi.

Gece
gülüşlere sarılıydım.
Gündüz ise,
asılırdım bir düşün elif kametine.
Kentleriniz kadar kalabalıktı hayallerim
kirpiklerini batır ki gözlerimin karasına
zülüflerine dayanan bir kör olayım.

Cadıyı katrana boyadılar,
tüm köşe başlarını öptürdüler
çürük yumurta nefesine sardılar bedenini.
bana yarım yamalık rüyası kaldı.
Süleyman,
yüzümdeki perdeyi mührüyle boyadı.
güvercin,
mağaranın ağzında unutuldu.
yüreğim, zerrece
Mensur’ a heveslendi.