Hevesim kalmadı yalan dünyada,
Yoruldum bir nefes almaya geldim
Set çektim içimde tüm şeytanlara
Nefsimi zincire vurmaya geldim.
Kanadı kırılmış bir kuş gibiyim.
Kanayan yaramı sarmaya geldim.
Nefes aldığın yerleri görmeye,
Ravzana yüzümü sürmeye geldim.
Sen ki alemlere inen rahmetsin
İsa’nın müjdesi, ismi Ahmet’sin
Başımızın tacı can Muhammet’sin
Mücrimim lütfuna ermeye geldim
.
Cehennemi hak edecek cürmüm çok
O’ndan başka affedecek kimsem yok
Anladım ki bir tek Sen’in yolun hak
Söz verdim, sözümde durmaya geldim.
Necmettin Pek
Kayıt Tarihi : 10.5.2012 23:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!