yorgun bir yamaç bıraktım yanına
terlemişti gözlerin
parmaklarım çöldü kuruttum.
giderayak uğramıştım rüyana
soluğun sızlıyordu
tepelerden düşüyordun, ürkektin
bir açık denizdin
korkak bir gemiydim sana.
karanlık efil efil
sessizlik çağıl çağıldı
seninle dönüyordum bir o yana bir bu yana
kıyamadım, uyandırmadım
uyudum aynı rüyada.
Neslihan Çelik
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Şiirinizi
begeniyle okudum
yüreğinize sağlık
'kıyamamak' kıymaya muktedirken eylemi yapmamak yani,'kıymadım' değil 'kıyamadım'...şiire teşekkür...BÜLENT AYDINEL
''kıyamadım, uyandırmadım
uyudum aynı rüyada.''
...
Bu sıcacık şiir için kutluyorum sizi sayın Çelik.
Sevgiler.+
Müjdat Bilgin
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta