yorgun bir yamaç bıraktım yanına
terlemişti gözlerin
parmaklarım çöldü kuruttum.
giderayak uğramıştım rüyana
soluğun sızlıyordu
tepelerden düşüyordun, ürkektin
bir açık denizdin
korkak bir gemiydim sana.
karanlık efil efil
sessizlik çağıl çağıldı
seninle dönüyordum bir o yana bir bu yana
kıyamadım, uyandırmadım
uyudum aynı rüyada.
Neslihan Çelik
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Şiirinizi
begeniyle okudum
yüreğinize sağlık
'kıyamamak' kıymaya muktedirken eylemi yapmamak yani,'kıymadım' değil 'kıyamadım'...şiire teşekkür...BÜLENT AYDINEL
''kıyamadım, uyandırmadım
uyudum aynı rüyada.''
...
Bu sıcacık şiir için kutluyorum sizi sayın Çelik.
Sevgiler.+
Müjdat Bilgin
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta