Hayat Ağacının Bahar Dalında
Günlerin Kısa Ve Soğukluğunda
Bir yola Çıktım Üşürcesine
Kendimi Böyle Yalnız Görürcesine
GEÇEN YILLARIMA BAKTIM DA GELDİM
Nemrudun Tükenmeyip Çoğalmasında
Vicdanı Kalmamış Aaptalcasına
Beni Sırtımdan Vururcasına
Derdi Kederi Buldum da GELDİM
Deryanın Denize Çevrildiği An
Umutlar Tükenip Biterse Sevdan
Kör Bir Bıçak Gibi Kesildiği An
Baltayı Satırı Attım da Geldim
Yürek Yanıp Acıyacaksa
Her Damardan Kan Akacaksa
Sevmeyi Sanıp Aldanacaksa
Sevgiyi Hasreti Buldum da Geldim
Osmanım Anlayamadım Dünya Seni
Nerelere Sürükleyeceksin Sen Beni
Şu An Bindiğim Feribot Denen Gemi
Deryayı Denizi Aştım da Geldim
Baharın Müjdesi Martın Sonunda
Hayat Yürüyor Mutsuz Olsanda
Hırvatistan Değil Burada Olsan da
Derdi Gamı Sırtıma Vurdumda Geldim
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta