Geldim Şiiri - Dumlu Osman Bozkurt

Hayat Ağacının Bahar Dalında Günlerin Kısa Ve Soğukluğunda Bir yola Çıktım Üşürcesine Kendimi Böyle Yalnız Görürcesine GEÇEN YILLARIMA BAKTIM DA GELDİM Nemrudun Tükenmeyip Çoğalmasında Vicdanı Kalmamış Aaptalcasına Beni Sırtımdan Vururcasına Derdi Kederi Buldum da GELDİM Deryanın Denize Çevrildiği An Umutlar Tükenip Biterse Sevdan Kör Bir Bıçak Gibi Kesildiği An Baltayı Satırı Attım da Geldim Yürek Yanıp Acıyacaksa Her Damardan Kan Akacaksa Sevmeyi Sanıp Aldanacaksa Sevgiyi Hasreti Buldum da Geldim Osmanım Anlayamadım Dünya Seni Nerelere Sürükleyeceksin Sen Beni Şu An Bindiğim Feribot Denen Gemi Deryayı Denizi Aştım da Geldim Baharın Müjdesi Martın Sonunda Hayat Yürüyor Mutsuz Olsanda Hırvatistan Değil Burada Olsan da Derdi Gamı Sırtıma Vurdumda Geldim