Üfül üfül esen bir bahar yeli
Ardınca süzülen kıratın yeleleri
Geldiler, bir şafak vakti şarktan
Damlıyordu kan şakaktan
Toprak şükrediyordu, o alnı ak
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla