Bir yıkılmış gövde gibi ben, sen toprakta köklerim!
Mutlu muyuz böyle ayrı olmakta.
Hani kabirlere sığmaz bu vehim, çürümez di içimizde ki aşk
derdin ya!
Bu uzaklara düşen sözümüz, gözümüz, ömrümüz
bu mukaddes göğün şu ufku altında
ölümde bile ayrı günahlar içinde, bu geçen her hafta ve yılın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta